Uchwała Nr XXVIII/177/05

Rady Miejskiej w Zabłudowie

z dnia 28 października 2005 r.

w sprawie rozpatrzenia skargi na działalność Burmistrza Zabłudowa.

Działając na podstawie art. 229 pkt 3 Kodeksu postępowania administracyjnego

Rada Miejska postanawia:

§ 1.

Skargę Wiesława S. na działalność Burmistrza Zabłudowa, jako nieuzasadnioną oddalić.

§ 2.

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

Uzasadnienie:

W dniu 12 października 2005 roku wpłynęła, przekazana według właściwości przez Urząd Marszałkowski Województwa Podlaskiego, skarga Wiesława S. na działalność Burmistrza Zabłudowa.

Skarżący w piśmie skierowanym do Urzędu Marszałkowskiego, określonym przez tenże Urząd, jako skarga prosi „o pomoc w przywróceniu do użytku drogi gminnej prowadzącej do mojego domu położonego na kol. Zabłudów ……. Drogę tę w lipcu br. Zlikwidował i przyłączył do swojego pola p. …………… . Obecnie, aby dojechać do domu muszę przejeżdżać przez pola swoje i p. ……………… . Robią to również inni użytkownicy dawnej drogi. W odpowiedzi na moją interwencję w tej sprawie w Urzędzie Gminy w Zabłudowie burmistrz p. Ładny pisze jakieś bzdury niezgodne z prawdą i prawem co na dowód załączam.”

A załącza Skarżący:

1. pismo Burmistrza Zabłudowa z dnia 30 sierpnia 2005 roku skierowane do Magdaleny S., w którym Burmistrz zaprasza zwaśnione strony do zawarcia porozumienia w sprawie opłacenia kosztów geodety, który wytyczy sporną granicę.

2. pismo z dnia 16 września 2005 roku ze Starostwa Powiatowego w Białymstoku skierowane do Skarżącego, z którego wynika, że działka numer 25 jest własnością Gminy Zabłudów i stanowi drogę położoną w obrębie Kolonii Zabłudów.

Trudno na podstawie owych załączonych dowodów, podzielić twierdzenie Skarżącego jakoby Burmistrz mijał się z prawda i prawem.

Przeciwnie, to Skarżący w piśmie do Urzędu Marszałkowskiego podaje nieprawdę. Skarżący jest mieszkańcem Białegostoku, w obrębie Kolonii Zabłudów nie posiada ani domu, ani pola.

To córka Skarżącego - Magdalena S. jest właścicielem nieruchomości w obrębie Kolonii Zabłudów.

Skarżący nie legitymuje się upoważnieniem do reprezentowania w sporze granicznym córki.

W sprawie nie sposób doszukać się naruszenia interesu Skarżącego.

Skarżący nie jest i nie będzie stroną ewentualnego postępowania rozgraniczającego.

Skarżący nie wskazuje na czym polega wadliwe działanie lub zaniedbanie Burmistrza, czy też - jakiego rodzaju naruszenia praworządności dopuścił się Burmistrz.

Z uwagi na brak przesłanek przedmiotowych skargi, o jakich mowa w art. 227 K.p.a. skargę należało oddalić.

Przewodnicząca Rady

Teresa Teofilewicz